تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

شهر مقدس مشهد که به دلیل وجود بارگاه ملکوتی هشتمین امام شیعیان از دیرباز مورد عنایت مسلمانان بوده است، از نظر علمی و فرهنگی نیز از اهمیت خاصی برخوردار می باشد . اولین پیشنهاد برای راه اندازی دانشگاه در مشهد، در سال ١٣١٣همزمان با تأسیس دانشگاه تهران ثبت گردیده است .مدت­ها برای نیل به این مقصود تلاش شد تا اینکه به دلیل نیاز فراوان استان خراسان به وجود پزشک و با پیگیری و جدیت مسوولین وقت و مردم دانش پرور این سرزمین در سال ١٣١٨ از سوی دفتر نخست وزیر موافقت شد.

در ابتدا، بنا به عللی به جای دانشکده پزشکی، آموزشگاه عالی بهداری در مشهد افتتاح گردید و ساختمان فعلی دانشکده که در آن زمان دبستان ۶ کلاسه دولتی “همت” نام داشت، به این کار اختصاص یافت. شادروان پروفسور ابرلین رئیس وقت دانشکده پزشکی تهران به این مأموریت برگزیده شد. این آموزشگاه به کوشش کارمندان آموزشی و اداری خود و پشتیبانی موثر شادروان دکتر مصطفی حبیبی استاد دانشگاه تهران به تدریج پاگرفت و چهار سال بعد وزارت فرهنگ به تأسیس نظایر آن در شیراز و اصفهان پرداخت .از سال ١٣٢۶ بار دیگر برای تکمیل آموزشگاه عالی بهداری و تبدیل آن به دانشکده پزشکی، مکاتبات و اقداماتی آغاز شد و سرانجام در همان سال موافقت هیأت دولت با تأسیس دانشگاه در مشهد جلب گردید و اساسنامه این دانشگاه مشتمل بر دانشکده های پزشکی ، ادبیات و علوم معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) تصویب گردید . نخستین آگهی قبول داوطلب برای سال اول دانشکده پزشکی در شهریورماه ١٣٢٨ انتشار یافت و این دانشکده سرانجام در دوم آذرماه ١٣٢٨ به عنوان اولین مرکز علمی پزشکی توسط مرحوم دکتر زنگنه، وزیر فرهنگ آن زمان، رسما افتتاح شد و آموزشگاه عالی بهداری نیز با فارغ التحصیل شدن دانشجویان سال آخر منحل گردید .

در این سال دانشکده با ۶١ دانشجو افتتاح شد و اعضای هیأت علمی آن را یک نفر دانشیار و هفت نفر معلم حق التدریس تشکیل می­دادند. در سال ١٣٣۴ دانشکده ادبیات دایر شد و فعالیتهای آموزشی خود را با تعداد قلیلی دانشجو آغاز کرد و از آنجا که به استناد قانون تأسیس دانشگاه­های شهرستان­ها که با تشکیل دو دانشکده می توان آن مرکز علمی را دانشگاه نامید موجودیت دانشگاه مشهد که اساس آن در سال ١٣٢۶ پی‌ریزی و تصویب شده بود تحقق پذیرفت. از این رو در سال ١٣٣۵ این موسسات از طرف وزارت فرهنگ “دانشگاه مشهد” نامیده شدند و از آغاز سال ١٣٣۶ کلیه قوانین استخدامی و آموزشی این دانشگاه با قیاس به ضوابط دانشگاه تهران و دیگر شهرستان­ها به مورد اجرا گذاشته شد . در سال ١٣٣٧ شمسی دانشکده علوم معقول و منقول و یک سال بعد از آن موسسه وعظ و تبلیغ اسلامی وابسته به آن دانشکده تأسیس گردید. در آذرماه ١٣۴۰ دانشکده کشاورزی مشهد نیز تأسیس گشت که در ابتدای سال تحصیلی ۴٢-١٣۴١ منحل و به جای آن در همان تاریخ دانشکده علوم افتتاح گردید. متعاقبا در سال ١٣۴۴ دانشکده دندانپزشکی تأسیس یافت و بالاخره در مهرماه ١٣۵۰ دانشکده علوم دارویی و تغذیه نیز به دانشگاه مشهد اضافه گردید .

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییرات کلی در بافت وزارتخانه ها، در سال ١٣۶۵ دانشگاه های علوم پزشکی کشور و علوم وابسته به آن از وزارت علوم و آموزش عالی منفک شد و با وزارت بهداری تواما تحت عنوان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به کار خود ادامه داد و دانشگاه مشهد نیز به تبع آن به تدریج به دو موسسه مستقل به نام های “دانشگاه علوم پزشکی مشهد” و “دانشگاه فردوسی مشهد” شناخته شد که هر یک با مدیریت جداگانه اداره می گردد .

دانشکده­ها

• دانشکده بهداشت
• دانشکده پرستاری و مامایی
• دانشکده پزشکی
• دانشکده علوم پزشکی کاشمر
• دانشکده علوم پیراپزشکی و توانبخشی
• دانشکده داروسازی
• دانشکده دندان پزشکی
• دانشکده طب ایرانی و مکمل

بیمارستان­ها

• ام­البنین (س)
• تخصصی کودکان اکبر
• تخصصی چشم خاتم الانبیاء
• شهید کامیاب
• صحرایی
• دکتر علی شریعتی
• ولایت
• مجتمع آموزشی، پژوهشی و درمانی امام رضا (ع)
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی امید
• مرکز آموزشی، پزوهشی و درمانی روانپزشکی ابن سینا و دکتر حجازی
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی طالقانی
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی شهید هاشمی­نژاد
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی دکتر شیخ
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم (عج)
• مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی پیوند أعضاء منتصریه
• کلینیک ویژه مستقل سیدی
• کلینیک ویژه مستقل زکریا
• مرکز جامع توانبخشی

مراکز پژوهشی

مدت زمان و شهریه

آدرس:

خراسان رضوی، مشهد، خیابان دانشگاه.